ฉบับแบบเรียนไก่ชนไทย ไก่สวย มีส่วนประกอบดังต่อไปนี้
ไก่สวย ตามตำราไก่ชนไทย ตามตำราไก่ชนไทย ไก่สวย เป็นไก่ที่มีรูปร่างลักษณะ องค์ประกอบดี ได้สัดส่วน รวมทั้งสง่างาม ไม่เจอความผิดพลาดหรือทุพพลภาพทางร่างกายได้แก่ ปากหัก ปากบิด เบี้ยวตาบอด อกไม่คด ไม่เป็นปรวด หน้าแข้งไม่ผุ นิ้มไม่เก เล็บไม่กุดหรือขาด หรือหัก เดือยไม่ล้มไม่คุด หงอนไม่รู หูไม่กลวง เท้าไม่เป็นหน่อ ร่างกายบริบูรณ์ไม่เป็นโรค เพศผู้จะต้องมีน้ำหนัก 3 กิโลขึ้นไป รวมทั้งตัวเมียจะต้องมีน้ำหนัก 2 กก.ขึ้นไป
โดยมีส่วนประกอบของร่างกายสวยตามตำราดังต่อไปนี้
1.บริเวณใบหน้า แหลมสะอาด กลมกลึงแบบหน้านกยูง ปากงองูใหญ่ คล้ายกับปากนกแก้ว มีร่องน้ำ สองข้างแจ่มชัด ตา สีผ่องใส ขอบตาเป็นรูปวงรีเหมือนตาโคหงอน มีลักษณะเป็นหงอนหิน หน้าหงอนบาง กึ่งกลางหงอนสูง ด้านหลังหงอนกดกระหม่อมเลยตา กะโหลกศีรษะยาว ต่างหูรัด กลมกลึงกับบริเวณใบหน้า ดูแล้วดกยาวหน้างาม นี่เป็นลักษณะโหวงเหวงเฮ้งของหน้าไก่ชนที่ดี
2. ทรง หรือ รูปร่าง ได้ส่วนกระฉับกระเฉง คอใหญ่ ลำตัวยาว จับสองท่อน ทรวงอกกวาง ปัญหาใหญ่ไหล่ชู อกตั้ง ยืนเชิด ตะเกียบใกล้ ปีกใหญ่และก็ครึ้มบั้นเอวโต หางดก ปลากระเบนหางใหญ่
3.สร้อย สร้อยคอสร้อยปีกสร้อยหาง เป็นระยะยาวสีใกล้เคียงกัน และก็ตรงตามสายพันธุ์ของไก่ชนสายพันธุ์นั้นๆ
4.พฤติกรรม ยืนอาการสง่า อิริยาบถองอาจ กระฉับกระเฉง
5.เกล็ด แข้งขา มีสีใกล้เคียงกัน เดือย ใหญ่ นิ้วเรียวยาว บ่งถึงไก่สกุลสูง ลำแข้งเล็กเรียวยาว จะเข้ากับหนังสือเรียนไก่เก่ง ไก่ตีเจ็บ ที่โบราณกล่าวไว้ว่านกลำแข้งใหญ่ไก่ลำแข้งเล็ก
